J.C. van Schagen
ZIEKETROOST
Als ik nu doodga
zal de grote zee mij nemen
en ik zal zijn in de eindeloze golven
ik zal zijn in de branding aan verre stranden en in witte
feesten van de maannacht
in het kolken van het water in het paalhoofd
altijd hetzelfde - altijd
Als ik nu doodga,
zal de grote wind mij nemen
en ik zal zijn in zijn eeuwig zwerven
ik zal zijn in de drift der wolken en in de diepe ontroe-
ringen van de herfst
in het sprookje, dat waarschuwt in uw oor, des nachts
op een eenzame weg
altijd hetzelfde - altijd
Als ik nu doodga
zal de grote aarde mij nemen
en ik zal zijn in haar warme adem
ik zal zijn in het gras langs de stille wegen en in de nevel
's avonds over de landen
in de verre schreeuw van een hoog trekkende vogel, een
septembermiddag
altijd hetzelfde - altijd (uit: Ik ga maar en ben, 1972) >>>