J.C. van Schagen

 

ZIEKETROOST

 

Als ik nu doodga

zal de grote zee mij nemen

en ik zal zijn in de eindeloze golven

ik zal zijn in de branding aan verre stranden en in witte

feesten van de maannacht

in het kolken van het water in het paalhoofd

altijd hetzelfde - altijd

 

Als ik nu doodga,

zal de grote wind mij nemen

en ik zal zijn in zijn eeuwig zwerven

ik zal zijn in de drift der wolken en in de diepe ontroe-

ringen van de herfst

in het sprookje, dat waarschuwt in uw oor, des nachts

op een eenzame weg

altijd hetzelfde - altijd

 

Als ik nu doodga

zal de grote aarde mij nemen

en ik zal zijn in haar warme adem

ik zal zijn in het gras langs de stille wegen en in de nevel

's avonds over de landen

in de verre schreeuw van een hoog trekkende vogel, een

septembermiddag

altijd hetzelfde - altijd                                                                                                            (uit: Ik ga maar en ben, 1972)    >>>