Ad Zuiderent

 

 

EEN ANDER LAND

 

Ik ben eens naar een ander land geweest:

honing werd er verkocht, de zon scheen steeds,

de horizon was paarsgrijs van lavendel.

Daar was een overschot aan verte

waarvan ik kleurendia's nam voor thuis.

 

Het land was oud; men had er veel ruines;

wie er maar even was, was al gelukkig.

Ik bleef er langer, ging nog op een berg

en knakte tijm, omdat die wild was, met de handen

(het was een land ten zuiden van Parijs).

 

Die geur, die droge kleur, hing in de auto,

toen ik naar 't noorden kwam met mijn verhaal.

En in het licht van de projektor op de muur

zag ik mijn eigen huis, mijn kast, mijn la,

mijn doosjes, mijn Vaucluse op den duur.

 

(uit: Natuurlijk evenwicht, 1984)

 

 

 

 

>>>