K.P. Kavafis

 

 

OP HET SCHIP

 

Ze lijkt zeer zeker, deze kleine

afbeelding van hem in potloodtekening.

Vlug gemaakt, aan dek van het schip,

een verrukkelijk mooie middag.

De Ionische Zee overal rondom ons.

Ze lijkt wel. Toch herinner ik mij hem als mooier.

Tot in het ziekelijke was hij gevoelig,

en dat lag als een lichtglans over zijn trekken.

Mooier doet hij zich nu aan mij voor,

nu mijn geest hem oproept, uit de Tijd.

Uit de Tijd. Al die dingen zijn heel oud -

de schets, en het schip, en de namiddag.

 

(uit: Verzamelde gedichten, 1994)

 

>>>