Menno Wigman
KOOPMUZIEK
De moedeloze geilheid van een V&D
op dinsdagmiddag, labyrint van geuren
en gezichten die er niet toe doen, zo vreemd
en leeg dat het je ogen geeft. Er speelt
van alles, het is niets, je hoort muziek
en weet niet meer wat erger is: die vieze
melodietjes met hun hese ik van jou
of jij die om een spookbeeld rouwt
en je in een goedkoop gezicht verdiept.
(Niet denken nu, niet denken aan die ene
die 's nachts met haar benen in de lucht
de hemel van een ander openvouwt.)
Maar lopen, lopen en verbaasd voorover
vallen in de beste ogen van een ander ik.
(uit: Zwart als kaviaar, 2001) >>>