Hans Warren

 

 

EEN OPEN RAAM

 

Moeilijk, de ogen af te wenden

van dit zacht verlicht interieur.

Alles laag, rechtlijnig, uitgelezen

(het was een goede architect)

en in de verste hoek een vrijwel naakte jongen

die platen draait, gehurkt, afgewend hoofd.

Door 't open raam muziek, iets heets

klopt door een mist van vibrafoons.

Moeilijk voorbij te lopen,

voorbij dit huis vol hese rythmen,

enkel dat zwarte achterhoofd te kennen

dat bij de gespannen rug hoort.

Is het een mooi gezicht? De rug zegt ja.

Heeft hij een mooi gezicht?

Laat het zo blijven,

onbewust van dit moment suprême,

de warme zomernacht.

 

(uit: Dit is werkelijk voor jou geschreven, 1982)

 

>>>