Jean Pierre Rawie

 

                                                         

VERTREK

 

Ik weet niet wat ik heb gezaaid,

maar wat ik oogst zijn dorre blaren,

door najaarswind uit alle jaren

tegen mijn raam gewaaid.

 

Ik rakel in de sintels om 

van wat ik roekeloos verbrandde,

en hoor de wind, en hoe de wanden

werken van ouderdom.

 

De nacht bevriest achter de ruit,

de winter is aan het beginnnen.

Maar ach, de spiegels zien naar binnen,

en alles wijst mij uit.

 

(overgenomen van de poeziekalender 30 november 1994, 

tevens opgenomen in: Woelig stof, 1989)    >>>